Korsan'ım minik oğlumdan sonra tekrar bir bebek almak istesek de acabalarımız vardı .Gerçek den beklenmedik bir anda gelen bir ölüm ve çok büyük acıydı bizim için ...
Bu acı evde ve arkadaş çevremizde yaşadığımız büyük bir üzüntü oldu. Onun bir köpek olması hiç bir şeyi değiştirmedi bizim için Kızım abisi için ben onu babaannemi kaybettiğimizde ağladığını görmüştüm başkada görmedim dediğini unutamam herhalde zaten onu asla unutmayız o da ayrı bir şey de .Biz bunları yaşarken bir süre sonra ilk başlarda bir daha asla bu üzüntüyü yaşayamayız bir daha eve hayvan almayız derken işler değişti alsak mı?demeye başladık Ama bu değişim bazen hiçbir noktada birleşemeyen ev ahalisi arasında ortak bir nokta olunca kararda çabuk verildi. Venüs geldikten sonra bu kuruntuların boşa olduğunu anladık . onun sevgisi de yeni gelenle birleşti ve sanki Venüs'e daha hoş görülü ,daha sevgi dolu olduk .önemli olan aile olarak içimizdeki sevgiyi verebileceğimiz bir bebeğimizin olmasıymış.Yerini doldursun istemiyoruz onun yeri her zaman ayrı olacak mutlaka .
Bu korkular evcil hayvanını kaybedenlerde olan bir duyguymuş öğrendiğim kadarıyla genelde de ilk kayıpta yaşanan bir duyguymuş. Hatta geçenlerde face de görmüştüm ölen köpeğin ağzından yazılmış "benim bırakacağım tek mirasım sahibimin sevgisidir"zaten onların ömrü çok uzun olmuyor ve gerçekten o kadar çok sahiplenilmesi gereken can var ki daha duyarlı olmak gerekiyor .
Çok fazla gruba üyeydim artık bazılarını elemek zorunda kaldım bir süre sonra psikolojimin bozulduğunu hissettim Bazen dayanılmayacak resimler ve hikayeler var ki insan taş olsa dayanamaz . Şu an Instagram takip ettiğim iki kişi var onlarda çok fedakarlar çok şey öğrendim hayvan sevgisinin evde senin baktığın candan ibaret olmadığını mesela,parayla petshoplardan alınan hayvanların en büyük yanlış olduğunu cins hayvan merakının ırkcılıktan farkı olmadığını ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder